Sinds het verschijnen van mijn toolboek word ik uitgenodigd op veel werkplekken, zowel binnen als buiten het onderwijs. De zoektocht naar meer veerkracht als antwoord op het energieverlies bij veel medewerkers, is dan ook brandend actueel. Als organisatie inzetten op het welbevinden van je medewerkers pakt mentale overbelasting en burn-out preventief aan.
In vormingen zijn deelnemers meteen mee. Veerkracht zien als het vermogen om belemmeringen aan te pakken is duidelijk en erg herkenbaar. We kennen alllemaal collega’s die heel wat moeilijkheden op hun pad krijgen en deze vlot aanpakken. Anderen zijn veel sneller uit balans bij problemen. Als beelddenker neem ik er vaak de metafoor van een tuimelpop bij. Veerkracht toont hoe snel deze pop weer stabiel staat na een duwtje. Blijft de pop nog lang tuimelen of wordt het evenwicht snel weer gevonden?
Niet iedereen heeft evenveel veerkracht. Zo heeft je opvoeding een bepalende rol, maar ook andere factoren spelen mee. Wat wel goed nieuws is, is dat iedere medewerker of ondernemer de eigen veerkracht kan vergroten.
En dan wordt het stil in trainingen. Pennen in de aanslag. Want nu komt het pasklaar antwoord. Of niet. Medewerkers en leerkrachten wachten dan op een uitgewerkt stappenplan of op concrete acties die het energieverlies beperken en opnieuw meer werkgoesting bieden.
Die antwoorden zijn er, absoluut. Maar erg concreet kan ik ze niet aanbieden. Vooraleer er stappen gezet kunnen worden, is het immers nodig om uit te zoeken wat jij precies kan gebruiken. Er gaat een stuk zelfreflectie vooraf aan het bepalen van je acties.
De jobelementen die voor jou belangrijk zijn, zijn niet voor elke medewerker even relevant. De energiegevers die jij graag behoudt, zijn voor anderen op de werkvloer misschien energienemers. Jouw meest waardevolle taken zijn voor anderen een stuk minder nuttig.
Wat doe jij op de werkvloer?
Wat denk je over je job?
Wat wil je graag in je organisatie?
De antwoorden op deze vragen zijn uniek. We zijn allen zeer verschillend en onze teams zitten vol met complementaire en authentieke sterktes.
Dit betekent ook dat de stappen die ik leerde zetten om mijn veerkracht te vergroten, niet jouw stappen zijn. Dit betekent dat acties enkel en alleen werken als ze passen bij jou als medewerker. Dit betekent dat even stilvallen en bepalen waar jouw drijfveren zitten een belangrijke uitnodiging is. Dit betekent dat een pasklaar antwoord niet meteen kan.
Is er dan veel nodig om deze stappen te kunnen bepalen? Absoluut niet.
Pak vast waar je energiegevers en –nemers zitten en zoek uit waarom deze doorwegen. Er zijn heel wat boeiende kaders die je op weg kunnen zetten. Maar ook een waarderend gesprek met iemand die wil luisteren en mee wil gaan in je verhaal, kan verduidelijking brengen. Wanneer je weet waar je naartoe wil en je hulpbronnen en belemmeringen kent, volgen je concrete stappen vaak vlot.
Ik heb het ongelooflijke voorrecht om dit op vormingen en in individuele trajecten te mogen faciliteren. En weet je, anderen in beweging brengen, vergroot mijn veerkracht.
Geef een reactie