Met een seintje van mijn directie deze zomer over een aangekondigde doorlichting en meteen heel veel aanvragen voor vormingen, werd de start van mijn schooljaar meteen een stevig verhaal. Mijn lesopdracht in het SLC in Bilzen bleek passend en gevuld met schooltaken die me (best) liggen. Stilaan wordt daar ook de lessenrooster-puzzel ‘definitiever’ en het plannen zo eenvoudiger. We gaan met zijn allen richting oktober, na nog een reeks kennismakingsdagen de komende week.
Jaar na jaar blijft het aanpassen, wennen, zoeken, kalibreren, volgen, … tuimelen dus. Kan dit eigenlijk anders? Kunnen we een start van een jaar (wat) vloeiender maken? Kunnen we onze energie blijven bewaken doorheen de maand september? Bedenkingen zijn dit, geen vragen waarop ik meteen een pasklaar antwoord heb.
Ik zag de voorbije drie weken op mijn eigen school en op een zestal basisscholen zo veel leerkrachten het beste van zichzelf geven, benoemen waar hun hart ligt, openlijk en (soms aarzelend) hun sterktes neerschrijven, waarden delen met hun team, belemmeringen en zorgen vastpakken, verhalen van buiten de schoolpoort delen, samen zorgen voor jongeren, activiteiten uitwerken, hun visie benoemen, terugvallen op elkaar, waardering uitspreken, samen school maken.
Ik voel me bevoorrecht om op heel wat werkplekken in het onderwijs te gast te zijn, de verschillen te mogen ervaren en de authenticiteit te mogen proeven. Maar vandaag is de rode draad me ook zo duidelijk. Aan bevlogen inzet van schoolteams ontbreekt het niet.
Het blijft mijn drijfveer om de vele inspanningen te benoemen en te spiegelen wat ik mag ervaren als ik met een frisse blik meekijk met een groep collega’s. En geregeld … krijg ik ook de een spiegel voorgehouden tijdens een workshop, na een lezing, in een gesprek nadien, of een mailtje na de sessie.
Als een inhoudelijk sterke en zeer bevlogen wervelwind waaide je deze week onze school binnen. Je liet meteen een heel straffe indruk na. Je gaf ons team iets om over na te denken en bij stil te staan. Heerlijk inspirerend.
Je raakte de juiste snaren en harten. Super!
Al de dag erna waren er collega’s die een hoekje hadden ingericht waarin ze ruimte maakten om collega’s te bevragen naar hun talenten en naar hoe ze de tijd voor zichzelf verwezenlijkten. Een echt succes dus!Dank je wel voor je expertise en je vlotte presentatie. Het doet wat met gelijkgestemden.
Nu het weekend in, met rustpauzes en ook (wat) vooruitwerken naar volgende onderwijsprojecten.
Zo dankbaar om.
Annick