Tekst: Katrien Elen
Psychologies Vlaamse editie Nr 84
sept-okt 2018

Lerares wiskunde Annick Jehaes coacht leerkrachten die het plezier in hun job zijn verloren.

“Veel leerkrachten zien na een aantal jaar de uitdagingen in het onderwijs niet meer. Hun carrièrepad is vlak en ze werken op automatische piloot van vakantie naar vakantie. Ze kiezen niet langer bewust voor het vak maar de gouden kooi weerhoudt hen om eruit te stappen. Dit leidt ertoe dat ze zich gaan focussen op de moeilijkheden in hun job. Als coach raad ik hen aan om te reflecteren wat hen nog energie geeft en ga ik met hen op zoek naar hoe ze zichzelf kunnen zijn in hun job. Er is immers geen pasklare oplossing die geldt voor iedereen. Leerkrachten moeten op een authentieke manier kunnen lesgeven en ruimte voor zichzelf vinden in de context van de school. De klas is de plaats bij uitstek waar leerkrachten baas zijn. Zoek daarom naar werkvormen die bij jou passen. Als je opnieuw energie krijgt van het lesgeven, word je automatisch veerkrachtiger.

Ik geloof heel sterk in oplossingsgericht denken: als iets niet werkt, stop er dan mee. Veel leerlingen houden niet meer van een klassieke doceerstijl. Wel, experimenteer eens 15 minuten met een activerende werkvorm. Werkt het, kies dan voor meer van hetzelfde. Maar doe dit op een authentieke manier. Zo begroet ik de leerlingen graag voor ze de klas binnengaan. Zo heb ik meteen een band. Andere collega’s willen graag in rust alles klaarleggen in de klas. Als dit voor hen werkt, moeten ze dat ook zo doen.

Ook ik zag een aantal jaar geleden de uitdaging niet meer. Louter lesgeven gaf me niet meer genoeg energie. Ik moest het onderwijs beweging kunnen brengen, daar lag mijn kracht. Door mijn job zelf te gaan vormgeven, zit ik momenteel in een luxepositie: als coach ontmoet ik leerkrachten die er opnieuw voor willen gaan. Zo coachte ik onlangs een ervaren leerkracht lager onderwijs. De fut was eruit en ze zag enorm op tegen de wiskundelessen. We spraken af dat ze ieder trimester één thema zou herwerken op een activerende manier. Toen ik haar een paar maand later terugzag, bleek dat ze alle thema’s had herwerkt: ze merkte dat haar lessen terug fun werden en dat had haar zoveel zin gegeven dat ze niet langer lessen wilde geven die niet werkten. Een kleuterjuf die vond dat haar collega’s veel creatiever waren dan haar besloot dan weer om ukulele te leren tegen 1 september. Ondertussen komt ze met haar ukulele in alle klassen en vragen de kinderen op de speelplaats om nog een liedje te spelen. Soms kan een kleine actie zorgen voor een heel nieuwe dynamiek.”

Meer lezen?Veerkrachtig voor de klas van Annick Jehaes (Politeia, 2018) of www.talentontwikkelleraar.be