Leerkrachten worden gezien in coronatijd
(door Liesbet Moortgat)
De spits is eraf… De eerste lesweek na de paasvakantie zit er al op…
Hoe was dit voor jou? Wat ging je vlot af? Wat vond je wat moeilijker? Waar ben je tegen aan gelopen? Wat heb je alweer bijgeleerd? Wat heb je ontdekt over jezelf, je leerlingen, je collega’s dat je eerder nog niet opgemerkt had?
Onderwijs is ‘hot’ en komt dagelijks aan bod in de media. De betrokkenheid is groot. Politici, onderwijskoepels, vakbonden, pedagogen, psychologen, (groot-)ouders en allerhande experts volgen nauwlettend de stappen die scholen zetten om afstandsonderwijs te realiseren. Met heel goede bedoelingen geven ze – elk vanuit hun perspectief – richtlijnen mee om de lessen haalbaar en behapbaar te maken voor alle betrokken partijen. Net omdat iedereen onderwijservaring heeft (als leerling, ouder…), zijn de ideeën of meningen over wat scholen nu wel of niet moeten doen, heel divers. Je job als leerkracht is en blijft er eentje die in de kijker staat, net omwille van de maatschappelijke bijdrage die je levert.
Het is nu méér dan ooit zichtbaar welke rollen en verantwoordelijkheden je als leerkracht dagelijks opneemt, en welke belemmeringen je onderweg tegenkomt. Ouders geven aan dat het combineren van een werkopdracht met het individueel begeleiden van kinderen niet evident is. Zeker jonge kinderen, maar ook leerlingen met specifieke onderwijsnoden, vragen tijd en aandacht: het inrichten van een geschikte werkplek, het afwisselen van studie- en ontspanningsmomenten, het maken van een haalbare planning, het geven van (extra) instructies, het opvolgen van vorderingen, het communiceren met school en leerkrachten om moeilijkheden aan te kaarten, samen oplossingen te bedenken of bij te sturen. Ze botsen ook op praktische problemen: te weinig of geen laptops, een gebrekkige internetverbinding, een overbelasting van het digitaal leerplatform smartschool, geen mogelijkheid tot printen… Herkenbaar?
Met deze uitdagingen ga je als leerkracht dagelijks aan de slag. De complexiteit inherent aan maatwerk is een zorg die scholen en leerkrachten al lang voor de coronacrisis benadrukten. De transitie van klassikaal onderwijs naar meer geïndividualiseerde leertrajecten, is al langere tijd bezig. Elke school, elke leerkracht heeft hierin al stappen gezet, elk op hun tempo en volgens de mogelijkheden die er voorhanden zijn. Het is dan ook belangrijk om te kijken wat je als leerkracht (misschien al jaren) goed en met gemak doet, om van daaruit je volgende stap te (kunnen) zetten. Je wordt uitgedaagd om wellicht sneller dan voorzien te schakelen en een tandje bij te zetten. Ga jezelf niet vergalopperen. Wees mild voor jezelf en neem de ruimte om mogelijkheden en kansen (verder) te verkennen. Je krijgt op dit moment het volle mandaat om te experimenteren (en te leren uit de fouten die je maakt). En mocht je twijfelen of je goed bezig bent, vraag feedback aan je leerlingen. Zij kunnen best aangeven wat voor hen nuttig en bruikbaar is. En waardeer de ideeën of suggesties die zij zelf aanreiken. Ze geven je de kans om nog meer in te spelen op klassikale of individuele noden.
Draag zorg voor jezelf, je leerlingen en je collega’s.
En word gezien in jouw inzet en expertise.
Liesbet
